Odpowiedzialność właścicieli psów.

Posiadacz psa lub innego zwierzęcia zobowiązany jest do sprawowania nad nim odpowiedniego nadzoru. Niezachowanie należytej pieczy może rodzić zarówno konsekwencje karne jak i konsekwencje natury cywilnej :

 

 

 

• Art. 431 Kodeksu cywilnego. W tej mierze wskazać należy na obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przez posiadane zwierzę, niezależnie od tego, czy było pod nadzorem właściciela, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że właściciel nie ponosi za to winy. Jednakże nawet w sytuacji braku winy właściciela, poszkodowany może od niego żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody, gdy z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i właściciela zwierzęcia wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.

• Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w art. 56 ust. 1 nakłada obowiązek na właścicieli psów (powyżej 3 miesiąca życia) ochronnego szczepienia ich przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3 miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia. Uchylanie się od tego podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo karze grzywny ( art. 85 powyższej ustawy).
• Art. 77 Kodeksu wykroczeń. Kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.

Wykroczenia z art. 77 k.w. może się dopuścić osoba, na której spoczywa obowiązek zachowania ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia.

Podmiotem wykroczenia może być nie tylko właściciel zwierzęcia, ale każdy, na kim spoczywa obowiązek nadzoru nad nim.
Czynu tego można się dopuścić zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie, gdyż wystarczające jest niezachowanie środków ostrożności. Zwykła ostrożność obejmuje przeciętne środki ostrożności związane z trzymaniem danego zwierzęcia, przy czym będą one zróżnicowane w zależności od gatunku zwierzęcia i przede wszystkim od stopnia niebezpieczeństwa, jakie zwierzę może stwarzać. Odpowiedzialność z art. 77 k.w. nie obejmuje skutków wynikających
z pogryzienia, uderzenia przez zwierzę. Niezależnie od odpowiedzialności za wykroczenie z art. 77 k.w. sprawca może ponieść odpowiedzialność za wykroczenie z art. 124 § 1k.w jeśli doszło do zniszczenia lub uszkodzenia rzeczy albo za przestępstwo zniszczenia rzeczy z art. 288 k.k. Jeżeli w wyniku działania zwierzęcia doszło do uszczerbku na zdrowiu człowieka, sprawca ponosi także odpowiedzialność za przestępstwo z art. 156 lub 157 k.k.

• Art. 78 kodeksu wykroczeń. Kto przez drażnienie lub płoszenie doprowadza zwierzę do tego, że staje się niebezpieczne, podlega karze grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.
• Art. 108 kodeksu wykroczeń. Kto szczuje psem człowieka, podlega karze grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.
• Jeżeli na terenie miasta (gminy) obowiązuje regulamin utrzymania czystości i porządku, a rada miasta (gminy) wprowadziła w nim obowiązek wyprowadzania psa na smyczy i w kagańcu, wówczas nieprzestrzeganie tego obowiązku jest zagrożone karą grzywny. Podobne zagrożenie dotyczy nierespektowania wprowadzonego przez radę miasta (gminy) do regulaminu obowiązku sprzątania psich odchodów z terenów użyteczności publicznej, trawników, chodników itd.
• Zwykłymi środkami ostrożności są takie, które są powszechnie przyjęte, np. trzymanie na uwięzi złego psa, prowadzenie psa w kagańcu.

UWAGA !

USTAWA
z dnia 21 sierpnia 1997 r.
o ochronie zwierząt

Art. 11.

1. Zapewnianie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gmin.
2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zasady i warunki wyłapywania bezdomnych zwierząt.
3. Zabrania się odławiania zwierząt bezdomnych bez zapewnienia im miejsca w schronisku dla zwierząt, chyba że zwierzę stwarza poważne zagrożenie dla ludzi lub innych zwierząt. Odławianie bezdomnych zwierząt odbywa się wyłącznie na podstawie uchwały rady gminy, o której mowa w art. 11a.
4. Organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt,

mogą zapewniać bezdomnym zwierzętom opiekę i w tym celu prowadzić schroniska dla zwierząt, w porozumieniu z właściwymi organami samorządu terytorialnego.